Van Moer tot Meesterwerk

Er zit iets magisch in moeren. Waar anderen een saai stuk staal zien, zie ik een vorm, een lijn, een curve. En zodra ik begin te lassen, komen de moeren tot leven.
Er ontstaan sculpturen. Gebouwd met gevoel, moer voor moer, laag voor laag, tot alles precies klopt.

Het bouwproces begint altijd in de stilte van mijn werkplaats. Voor mij staan bakjes met moeren, m’n lasapparaat en gereedschappen.
Ik zet m’n lashelm op en wanneer ik de las-torch activeer verschijnt er een kleine, intense boog van licht.

Ik verbind de moeren door middel van het TIG-lasproces, wat precisie en veel geduld vergt. Ik werk langzaam, moer voor moer.
TIG-lassen is geen snel werk, het is een vorm van vakmanschap die tijd vraagt. Je werkt traag en geduldig, met een hoge mate van concentratie. Het vraagt niet alleen techniek, maar ook mentale rust. Het voelt bijna meditatief, maar tegelijk vergt het enorme concentratie. Die constante focus maakt het intens, alles om me heen verdwijnt. Alleen het staal en ik bestaan in dat moment.

Uit de moeren ontstaan vormen die ik eerder alleen in mijn hoofd zag.

Soms gaat het niet zoals ik wil, of maak ik een fout en moet ik opnieuw beginnen, of een sculptuur weer uit elkaar halen. Maar dat hoort erbij, het is een deel van het proces, een noodzakelijke stap op weg naar iets dat klopt.

Wanneer het sculptuur eindelijk gevormd is zoals ik het wil, de moeren op de juiste plek gelast, voeg ik een magisch element toe: licht. In de moeren verwerk ik Preciosa en/of Swarovski-kristallen. Soms subtiel, soms juist in felle kleuren die onmiddellijk de aandacht trekken. Het is een delicaat werk. Elke kristal wordt met schroefdraad zorgvuldig geplaatst in de moeren, alsof ik een klein stukje licht toevoeg aan het zware materiaal. Het is dat kleine extra detail dat mijn sculpturen laat schitteren en tot leven brengt.

Het mooiste gebeurt wanneer er licht met het werk gaat spelen, want de fonkeling van de kristallen is magisch, je blijft er naar kijken. En ’s avonds, onder directe verlichting, vallen schaduwen op de muur en weerkaatsen schitteringen door de ruimte. Het kunstwerk blijft verrassen, afhankelijk van het (zon)licht, jaargetijde, de hoek. Die dynamiek maakt het werk zo levendig. En zo zie je dat zelfs een moer kan stralen en dat kunst niet alleen in de vorm, maar ook in licht zit.

Koud staal dat schittert… dat is precies wat ik wil laten zien!